Pruski Gabinet Wojenny powstał z adiutantury generalnej XVIII w., podległej bezpośrednio monarsze i powołanej przez niego do opracowywania podległych jego władzy dowódczej spraw wojskowych, szczególnie personaliów oficerów. Podczas przeprowadzonej przez króla Fryderyka Wilhelma II w 1787 r. reformy adiutantury generalnej powstał późniejszy Gabinet Wojskowy, początkowo jako oddział nowo utworzonego Najwyższego Wojennego Kolegium (Oberkriegskollegiums) jako władza centralna dla zarządu wojskowego. Podczas tworzenia pruskiego zarządu państwa w postaci Rady Stanu (Staatsrates) podzielonej na pięć głównych oddziałów (resorty: spraw zagranicznych, wewnętrznych wojny, finansów, sprawiedliwości) zadania byłej adiutantury generalnej zostały przejęte przez 1 dział pierwszego oddziału głównego departamentu wojny (1. Division der ersten Hauptabteilung des Kriegsdepartaments), nowej wojskowej władzy centralnej, poźniejszego ministerstwa wojny. 1824 r. dział ten jako jako oddział do spraw personalnych w ministerstwie wojny (Abteilung für die persönlichen Angelegenheiten im Kriegsministerium) podporządkowany został bezpośrednio ministrowi wojny. W latach 1857-1883 oddział ten usamodzielnił się, czemu sprzyjało utworzenie północno-niemieckiego związku i Niemieckiej Rzeszy, który królowi Prus, od 1871 r. niemieckiemu cesarzowi, jako naczelnemu wodzowi zwiazku dodatkowe pełnię władzy i nowe zadania przydały, podobnie jak od ministerstwa wojny, aż ta 8 III 1883 r. jako samodzielna władza od niego się usamodzielniła. Jego prawnopaństwowe stanowisko, jak i kompetencje wynikały z konstytucjonalnych uprawnień niemieckiego cesarza i króla Prus, który sprawował naczelne dowództwa na pruską armią i włączonymi do niej kontyngentami i obsadzał wszystkie stanwiska oficerskie w wojsku. Gabinet wojskowy był więc organem, który cesarzowi i królowi usługiwał przy wykonywaniu jego kompetencji jako najwyższy dowódca pruskiej armii i niemieckiego wojska. Do jego zadań należało opracowywanie wszystkich podległych władzy wojskowej króla spraw wojskowych, takich jak nominacje, awanse i zwolnienia oficerów oraz spraw dyscyplinarne, honorowe i odznaczeń. Z końcem monarchii w 1918 r. na mocy rozporządzenia ministra wojny z 7 XII 918 r. Gabinet Wojenny, który od 29 X 1918 r. znowu mu podlegał, przekształcił się w postaci Urzędu Osobowego (Personalamt) w departament Ministerstwa Wojny

• Granier Gerhard, Henke Josef, Oldenhage Klaus, Das Bundesarchiv und seine Bestände, Boppard am Rhein 1977, Schriften des Bundesarchivs, 10, 112,
  3 Auflage
• Granier Gerhard, Henke Josef, Oldenhage Klaus, Das Bundesarchiv und seine Bestände, Boppard am Rhein 1977, Schriften des Bundesarchivs, 10,
  3 Auflage
• Liste der Bestände, Stand: 1.03.1988, Boppard am Rhein 1988,
  Liste 1. Sortierung nach Referaten, Liste 2. Sortierung nach Bestandssignaturen, Liste 3. Sortierung nach Bestandegruppen und innerhalb der Gruppe nach Bestandsbezeichnungen
• Scholl R., Vorbemerkung [w] Militärkabinett. Bestand PH 1, 1, II-III
• Schmidt-Bückeburg Rudolf, Das Militärkabinett der preussischen Könige und deutschen Kaiser. Seine geschichtliche Entwicklung und staatsrechtliche Stellung 1787-1918, Berlin 1933,
  
• Granier Gerhard, Henke Josef, Oldenhage Klaus, Das Bundesarchiv und seine Bestände, Boppard am Rhein 1977, Schriften des Bundesarchivs, 10, 190-191,
  3 Auflage