| |
Zawartość:
|
 |
Akta Naczelnej Komendy Armii. Do najważniejszych podzespołów należą oddziały: operacyjny, kwatermistrzowski, spraw szczegółowych (od 1917 r. prezydialny), informacyjny, szefa transporu, szefa telegrafu, szefa lotnictwa, wojennej kwatery prasowej, urzędu do zwalczania propagandy wroga.
Polonika występują w podzespołach / seriach / podseriach:
Operationsabteilung:
Kriegsgruppen:
R-(Russland) Gruppe;
B-(Balkan) Gruppe;
Kriegsgliederungen der Armeen und Festungen;
Bevollmächtigen Generalstabsoffiziere und Verbindungsoffiziere;
Etappenoberkommando bzw. Quartiermeisterabteilung:
Militärverwaltung;
Materielle Situationen;
Ev. Buro des Gstb. 1914-1918;
Nachrichtenabteilung des AOK;
Chef des Feldtransportwesens, ab 1916 Chef des Feldeisenbahnwesens |
|
| |
Aktotwórca:
|
|
Armeeoberkommando (1914-1918)
Po ogłoszeniu mobilizacji przeciw Serbii i Czarnogórze powołano 25 VII 1914 r. w Wiedniu Najwyższe Dowództwo Wojskowe, aby przjęło dowództwo nad powołanymi najpierw pod broń armiami 2,5 i 6 oraz marynarką i flotyllą na Dunaju. Miało kierować operacjami ruchomych sił lądowych i operującą flotą. Po przeprowadzeniu 31 VII 1914 ogólnej mobilizacji dotychczasowy komendant 6 armii gen. Oskar Potiorek został mianowany 7 sierpnia najwyższym dowódcą sił bałkańskich, które od 21 sierpnia podporządkowano bezpośrednio cesarzowi. Od tego czasu AOK zobowiązana była tylko do prowadzenia operacji przecwi Rosji i używania floty. Po rozwiązaniu 22 grudnia najwyższego dowództwa sił bałkańskich pozostało AOK na wszystkich teatrach wojny jedynym dowództwem.
AOK dzieliło się od początku wojny na operacyjne dowództwo (Operierende Oberkommando OOK), kierujące operacjami i służbą wywiadowczą, i najwyższe dowództwo etapów (Etappenoberkomamndo EOK), prowadzące służbę etapową. OOK podlegało: Operationsabteilung, Detailabtailung (od 1917 r. Prasidialabteilung), Nachrichtenabteilung i Kriegspressequartier. EOK podporządkowane było: Generalstabsabteilung, Chef des Feldtransportwesens (później Chef des Feldeisenbahnwesens), Chef des Feldtelegraphenwesens, Intendanz, Sanitätschef, General-Feldpostdirektor, Justizreferat.
|
|
| |
Bibliografia:
|
|
- Inventar des Kriegsarchivs, Wien 1953, 1-2,
- Egger R., The Kriegsarchiv, Wien 1970-1971, Austrian History Yearbook, VI-VII, 39-66
- Wagner Walter, Quellen zur Geschichte der Militärgrenze im Kriegsarchiv Wien, Wien 1973, Schriften des Heeresgeschichtlichen Museums in Wien, 6,
- Wohlgemuth Edith, Das Kriegsarchiv und seine Bestände. Eine Bibliographie., 1983, Scrinium, 28, 370-375
- Gaul Jerzy, Akta Generalnego Gubernatorstwa Wojskowego w Lublinie w zbiorach Kriegsarchiv w Wiedniu, 1998, Archeion, XCIX, 198-203
- Führ Christoph, Das k.u.k. Armeeoberkommando und die Innenpolitik in Österreich 1914-1917,, Graz, Wien, Köln 1968, Studien zur Geschichte der österreichisch-ungarischen Monarchie, 7,
- Wagner Walter, Die k.(u.)k. Armee. Gliederung und Aufgabenstellung, Wien 1987, w: Die bewaffnete Macht (Die Habsburgermonarchie 1848-1918, 5),
- Gaul Jerzy, Akta Generalnego Gubernatorstwa Wojskowego w Lublinie w zbiorach Kriegsarchiv w Wiedniu, 1998, Archeion, 99, 198-202
- Hettinger Anette, Zu den schlesischen Landkarten im Wiener Kriegsarchiv, 1989, Jahrbuch des Schlesichen Friedrich-Wilhelms Universität zu Breslau, 30, 249-254
- Inventar des Kriegsarchivs, 2, 5-19
- Behelfe KA,
t. 6/1. Armeeoberkommando: Etappenkommando bzw. Quartiermeisterabteilung, t. 6/2. Armeeoberkommando: Operatonsabteilung, Kriegspressequartier 1914-1918, t. 6/3. Detail-bzw. Prasidialabteilung des Armeeoberkommando 1914-1918
- Bestandsübersicht des Kriegsarchivs, 31
|
|
