|
| |
Tytuł:
|
|
Zahoriws'kyj czołowiczyj monastyr
|
|
|
| |
Sygnatura:
|
|
|
2070
|
|
Poziom opisu: |
zespół |
|
|
|
| |
Data początkowa:
|
|
|
|
|
| |
Data końcowa:
|
|
|
1849, 1874
|
|
Rozmiar w metrach: |
|
|
|
|
| |
Język dokumentów:
|
|
staroukraiński, polski, łaciński, żydowski
|
|
|
| |
Zawartość:
|
|
Materiały dot. spraw gospodarczych klasztoru, w tym sporne sprawy o grunty. Informacje o poszczególnych przeorach, życiu religijnym klasztoru; listy biskupów, prowincjałów, osób świeckich. Dokumenty rodziny Zagorowskich. |
|
|
| |
Dzieje przechowywania:
|
|
Zespół napłynął w r. 1969 z filii Centralnego Państwowego Archiwum Historycznego w Charkowie (zesp. nr 811) w ilości 136 j.a. W CPAH w Kijowie zespół zarejestrowano pod nr 2070. W r. 1980 do zespołu dołączono 198 j.a. ułożonych z materiałów nieuporządkowanych, które wpłynęły z filii CPAH USRR w Charkowie; w r. 1985 8 j.a., przekazanych z CBN AN USRR; w r. 1996 1 nie zinwentaryzowaną j.a. |
|
|
| |
Aktotwórca:
|
|
Zahoriws'kyj czołowiczyj monastyr (XV w.-)
Zgodnie z tradycją ustalono, że klasztor Zagorowski (Wołyń) został założony w XIII wieku. Pisemne świadectwa istnienia klasztoru pojawiają się w XV w. W r. 1710 przyjął Unię, od r. 1839 znów prawosławny. W r. 1915 na rozkaz rosyjskiego dowództwa wojskowego część przedmiotów wartościowych klasztoru wywieziono na Wschód. W r. 1932 budynki klasztorne były już całkiem zaniedbane. One poniosły znaczne straty w r 1943. Teraz w Zagorowie funkcjonuje klasztor Ukraińskiej Prawosławnej Cerkwi Kijowskiego Patriarchatu.
|
|
|
| |
Archiwum:
|
|
| Centralnyj derżawnyj istorycznyj archiw Ukrajiny, m. Kyjiw |
centralne |
| Ukraina |
Kijów, Kyjiw |
|
|
|
|
| |
Bibliografia:
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
