Założony w Mediolanie w 1864 r., jest organizacją parapaństwową. Po włączeniu Rzymu do zjednoczonych Włoch, komitet mediolański oddał później dyrekcję i prawa komitetu centralnego komitetowi rzymskiemu. Organizacja została ratyfikowana przez Konwencję Genewską 6 VII 1906 r. Podczas I wojny światowej w l. 1915-1918 zmobilizował 2539 lekarzy do pomocy rannym i poszkodowanym. Król wręczył CRI srebrne odznaczenie wojskowe. CRI wyspecjalizował się w walce z gruźlicą i malarią. Obecnie organizacja CRI opiera się na statucie i regulaminie, które zostały zaaprobowane w 1928 r. Organizacja jest reprezentowana przez Przewodniczącego Generalnego (Presidente generale), natomiast administracja przez komitet centralny, którego Rada Kierownicza (consiglio direttivo) składa się z Przewodniczącego, wice-Przewodniczącego i 12 doradców. Organizacja jest zarządzana peryferyjnie poprzez komitety prowincjonalne, podkomitety i delegacje miejskie. Celem CRI podczas pokoju jest integrowanie walki państwa przeciwko chorobom i klęskom publicznym.

• Guida generale degli Archivi di Stato italiani, Roma 1981, 1,
  
• Le fonti archivistiche. Catalogo delle guide e degli inventari editi (1861-1991), Roma 1995, Pubblicazioni degli Archivi di Stato, 8,
  
• Bibliografia dell’Archivio Centrale dello Stato (1953-1978), Roma 1986,
  
• Archivio Centrale dello Stato. Guida della sala di studio, Roma 1996,
  
• Bibliografia. Le fonti documentarie nelle publicazioni dal 1979 al 1985, Roma 1992, Pubblicazioni degli Archivi di Stato, 6,
  
• Gli archivi dei governi provvisori e straordinari (1859-1861). Inventario, Roma 1961, 1-3,
  
• Archivio Centrale dello Stato. Guida della sala di studio, Roma 2002,
  
• Inventario 52/31,
  
• Ciraolo G., L’Unione internazionale di soccorso. Dal Progetto italiano alla Convenzione 12 luglio 1927, Roma 1931,
  
• Cremonesi F., L’Unione I.S. e la C.R., Roma 1928,
  
• Enciclopedia Bresciana, Brescia 1978, 8, 78
• Lessico universale italiano, Roma 1970, 653-654
• Enciclopedia italiana, Roma 1949, 12, 6-8
• Moynier, La Croix-Rouge, son passé et son avenir, Ginevra 1882,
  
• Palasciano, Memorie e osservazioni, Napoli 1896-1899, 1-5,
  
• Dunant J., Un sauenir de Solferino, Ginevra 1928,
  
• Mazzoni G., La neutralita dei feriti in guerra, Napoli 1895,
  
• Enciclopedia europea, Milano 1977, 3, 921-922