|
| |
Tytuł:
|
|
Newiadoms'kyj Stanisłw, polsk'yj kompozytor, muzycznyj krytyk
|
|
|
| |
Sygnatura:
|
|
|
|
|
| |
Data początkowa:
|
|
|
|
|
| |
Data końcowa:
|
|
|
|
|
| |
Język dokumentów:
|
|
polski, francuski, niemiecki
|
|
|
| |
Zawartość:
|
|
Wśród archiwaliów aktotwórcy znajdują się materiały dot. działalności twórczej /artykuły, referaty, konspekty/, działalności społecznej i służbowej. To są oryginały i kopie. Korespondencja ze śpiewakami operowymi, kompozytorami, krytykami muzycznymi, wydawnictwami, redakcjami czasopism, księgarniami i innymi urzędami. Archiwalia, zebrane przez aktotwórcę. |
|
|
| |
Dzieje przechowywania:
|
|
W CPAH URRS we Lwowie niniejszy zespół został zarejestrowany w 1955 r. W 1998 r. ułożono 77 j.a. |
|
|
| |
Aktotwórca:
|
|
Newiadoms'kyj Stanisłw, polsk'yj kompozytor, muzycznyj krytyk (1859-1936)
Niewiadomski Stanisław - kompozytor polski, krytyk muzyczny urodził się 4 listopada 1859 r. w Soposzynie koło Lwowa. Wykształcenie muzyczne zdobywał najpierw we Lwowie , a w ll. 1882-1885 w Konserwatorium Wideńskim, które ukończył z wyróżnieniem. Po powrocie z Wiednia przez jakiś czas / 1886-1887/ pełnił obowiązki dyrektora opery w Teatrze hrabiego Skarbka we Lwowie. Od 1885 r. współpracował z czasopismami lwowskimi Kurjer Lwowski, Dziennikarz Polski, Gazeta Narodowa, ? później ze Slowem Polskim. W ll. 1886-1892 zajmował się również działalnością dyrygencką - był dyrygentem towarzystwa śpiewaków Lutnia. Od 1887 r. rozpoczęła się jego działalność pedagogiczna - Niewiadomski S. został profesorem teorii i historii muzyki oraz kierownikiem klasy śpiewu chóralnego i wykładowcą gry na fortepianie w Konserwatorium Lwowskim. W okresie pierwszej wojny światowej /1914-1918/ przebywał w Wiedniu, gdzie organizował filię Konserwatorium Lwowskiego dla studentów-emigratów. Po powrocie do Lwowa, stanął na czele Teatru Opery i został redaktorem czasopisma Gazeta Muzyczna. W 1919 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował na stanowisku profesora Konserwatorium Państwowego. Od 1927 r. dyrektor Warszawskiej Szkoły Muzycznej im. A. Grudzińskiego. S. Niewiadomski był założycielem i kierownikiem Towarzystwa Pisarzy Muzycznych i Krytyków, pierwszym prezesem Sekcji Współczesnych Kompozytorów Polskich, często występował z prelekcjami w Filharmonii, w Teatrze Opery , w radiu.
Jego spiścizna kompozytorska wynosi ponad 200 utworów muzycznych. Największe uznanie zdobyły jego liczne pieśnie solowe i opracowania polskich piosenek ludowych. Jest również autorem szeregu artykułów i studiów z zakresu historii i teorii muzyki /monografie dot. działalności S. Moniuszki i F. Chopina/. Prace naukowe S. W. były publikowane na łamach czasopismów polskich i zagranicznych. Zmarł 16 sierpnia 1936 r., jest pochowany we Lwowie, na cmentarzu Łyczakowskim.
|
|
|
| |
Archiwum:
|
|
| Centralnyj derżawnyj istorycznyj archiw Ukrajiny, m. Lwiw |
centralne |
| Ukraina |
Lwów, Lviv |
| Część materiałów udostępniana w postaci mikrofilmów, na specjalnych zasadach pergaminy - poza pracownią naukową pod nadzorem pracownika archiwum. |
|
|
|
| |
Bibliografia:
|
|
- Jocyfińska (1785-1788) i Franciskańska (1819-1820) metryky. Perszi pozemelni kadastry Hałyczyny. Pokażczyk naselnych punktiw., Kyjiw 1965,
- Katałog pergamentnych dokumentiw Centralnogo derżawnogo istoricznogo archiwu URSR m. Lwowi, 1233-1799, Kyjiw 1972,
- Kennedy Grimsted P., Archives and Manuscript Repositories in the USSR. Ukraine and Moldavia, Book 1, Princenton, New Jersey 1988,
- Centralnyj derżawnyj istorycznyj archiw URSR u m. Lwowi. Pokazczyk wydań archiwu ta literatury pro jogo dijalnist' (1947 - 1988 rr.), Lwów 1990,
- Kupczyńskyj O., Zemski ta grodski cudowo-administratywni dokumentalni fondy Lwowa, Kyjiw 1998,
- Słownik muzyków polskich, 2, 69
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
