
|
|
Tytuł:
|
 |
Centralnyj komitiet cenzury inostrannoj pri Gławnom uprawlenii po diełam pieczati MWD
|
 |

|
|
Sygnatura:
|
 |
|
 |

|
|
Data początkowa:
|
 |
1811
|
|
Rozmiar w j.a.: |
1968 |
|
 |

|
|
Data końcowa:
|
 |
|
 |

|
|
Język dokumentów:
|
 |
rosyjski, polski, francuski, niemiecki
|
 |

|
|
Zawartość:
|
 |
Informacje o zaliczeniu potomków Kazimierz Konopackiego w poczet urzędników kancelaryjnych; o przekazaniu przez Warszawski Komitet Cenzury (WKC) spisów utworów nieznanych w różnych językach do petersburskiego komieteu cenzury; o zmiania prze WKC trybu cenzurowania książek; dziennik posiedzeń Warszawskiego Komitetu ds. Druku o rozpatrzeniu publikacji zagranicznych w języku polskim z 24 maja 1911 r.; o związkach Komitetu z WKC; korespondencja z komitetem warszawskim ds. druku; o przekazaniu do biura głównego kopii dzienników posiedzeń cenzury zagranicznej i Komitetu Warszawskiego; o pozwoleniu na wydanie wicekonsulowi Austro-Węgier w Warszawie wysłanych na jego nazwisko publikacji zagranicznych; raporty WKC z lat 1852-1861. |
 |

|
|
Dzieje przechowywania:
|
 |
|
 |

|
|
Aktotwórca:
|
 |
Centralnyj komitiet cenzury inostrannoj pri Gławnom uprawlenii po diełam pieczati MWD (-)
Centralny Komitet Cenzury Zagranicznej utworzono na podstawie statutu z 22 kwietnia 1828 r. dla kontroli napływajacej z zagranicy literatury. Komitet podlegał centralnym organom cenzury. Od 1894 r. otrzymał nazwe Centralny, gdyż kierował lokalnymi organami cenzury zagranicznej w różnych miastach w tym w Warszawie. Komitet zlikwidowano postanowieniem Rządu Tymczasowego z 8 marca i 27 kwietnia 1917 r. Oddzielnie w zespole ułożono raporty cenzorów Warszawskiego Komitetu Cenzury, wśród których znajdują się opinie sporządzone nie tylko w języku polskim, ale także francuskim i niemieckim. Po 1861 r. Warszawski Komitet Cenzury przedstawił Komitetowi Cenzury jedynie wypisy z dzienników posiedzeń z krótkim streszczeniem raportu cenzora i decyzją Komitetu.
|
 |

|
|
Archiwum:
|
 |
Rossijskij gosudarstwiennyj istoriczeskij archiw |
centralne |
Rosja |
Sankt Petersburg, Sankt-Pietiersburg |
|
|
 |

|
|
Bibliografia:
|
 |
- Centralnyj gosudarstwiennyj istoriczeskij archiw SSSR, Leningrad 1956,
- Rossijskij gosudarstwiennyj istoriczeskij archiw, Sankt Petersburg 2000,
- Centralnyj gosudarstwiennyj istoriczeskij archiw SSSR w Leningradie, Leningrad 1956,
- Rossijskij gosudarstwiennyj istoriczeskij archiw, t. 1, Sankt Petersburg 2000,
- Opisi fonda, katałog, riejestr, putiewoditiel,
|
 |

|
|
|
 |
|
 |
|
 |

|