
|
|
Tytuł:
|
 |
Kamjanec'kyj mahistrat, Kamjanec'kyj horodowyj mahistrat
|
 |

|
|
Sygnatura:
|
 |
|
 |

|
|
Data początkowa:
|
 |
|
 |

|
|
Data końcowa:
|
 |
|
 |

|
|
Język dokumentów:
|
 |
polski, staroukraiński
|
 |

|
|
Zawartość:
|
 |
Księgi akt: wiadomości o sporach mieszczan, szlachty, kupców, duchowieństwa o majątki i ziemię. Akty kupna-sprzedaży, kontrakty, testamenty, świadectwa. Materiały dotyczące sprzedaży, oddania w dzierżawę, podziału i dziedziczenia majątku ruchomego i nieruchomego, posiadłości ziemskich. Dokumenty o pobieraniu podatków, handlu, ciemiężeniu chłopów, rzemieślników, poborach rekrutów etc. Statut Cechu Olejarskiego. Prośba kamienieckich garncarzy i olejarzy o połączenie ich cechów. Umowa magistratu z kamienieckim pocztmistrzem o zwrot spornych pieniędzy z dzierżawy majątku magistrackiego. Zarządzenie dyrektora generalnego urzędów pocztowych o powołaniu poczmistrza kamienieckiego. Inwentarze wewnętrze do niektórych księg akt. Zespół zawiera dokumenty Magistratu Kamienieckiego jurysdykcji ormiańskiej. |
 |

|
|
Dzieje przechowywania:
|
 |
Zespół wpłynął w r. 1944 z Kijowskiego Centralnego Archiwum Akt Dawnych. W r. 1954 przeprowadzono uporządkowanie dokumentów, podczas którego sporządzono inwentarz na 157 j.a. W ciągu następnych lat do zespołu wpływały dokumenty z innych zespołów. |
 |

|
|
Aktotwórca:
|
 |
Kamjanec'kyj mahistrat, Kamjanec'kyj horodowyj mahistrat (1519-1833)
Magistraty zakładano w miastach Ukrainy Prawobrzeżnej w związku z nadaniem miastom prawa magdeburskiego przez księży litewskich i królów polskich. Magistraty składały się z dwóch kolegiów rady i ława. Na czele magistratu stał wójt. Magistraty zarządzały działalnością administracyjną, gospodarczą, finansową oraz sądową miast. Likwidacja magistratów zaczęła się po wydaniu Dekretu Senatu z dnia 8 czerwca 1861 r.
|
 |

|
|
Archiwum:
|
 |
Centralnyj derżawnyj istorycznyj archiw Ukrajiny, m. Kyjiw |
centralne |
Ukraina |
Kijów, Kyjiw |
|
|
 |

|
|
Bibliografia:
|
 |
- Opys fondu,
- Putiwnyk, perewidna tabłycia,
- Wirmeno-kipczac'ky rukopysy w Ukrajini, Wirmeniji, Rosiji. Katałoh, Kyjiw 1993,
|
 |

|
|
|
 |
|
 |
|
 |

|