|
| |
Tytuł:
|
|
Horuk Semen (1873-1920) ukrajins'kyj wijs'kowyj dijacz, otaman Lehionu USS, naczsztabu Naczl'noji Komandy UHA, żurnalist
|
|
|
| |
Sygnatura:
|
|
|
|
|
| |
Data początkowa:
|
|
|
|
|
| |
Data końcowa:
|
|
|
|
|
| |
Język dokumentów:
|
|
ukraiński, polski, niemiecki
|
|
|
| |
Zawartość:
|
|
Akty urodzenia, wykształcenia, ślubu, książeczki członkowskie i oszczędnościowe, rachunki, notatki, brudnopisy i inne. Korespondencja z małżonką Stefanią Huzar-Horuk. Korespondencja towarzystw Akademiczna Hromada, Sokil-Batko, Proswita dot. współpracy. Korespondencja osób prywatnych. Zdjęcia fotograficzne Horuka S z małżonką i strzelcami siczowymi. Materiały członków rodziny aktotwórcy, akta urodzenia i wykształcenia małżonki, dokumenty jej krewnych. |
|
|
| |
Dzieje przechowywania:
|
|
Zespół został przekazany do CPAH USRR we Lwowie z CPAH USRR w Kijowie w 1951 r. w ilości 26 j.a..W latach 1979 i 1995 były przeprowadzone opracowania naukowo-techniczne, na skutek czego ułożono 65 j.a. |
|
|
| |
Aktotwórca:
|
|
Horuk Semen (1873-1920) ukrajins'kyj wijs'kowyj dijacz, otaman Lehionu USS, naczsztabu Naczl'noji Komandy UHA, żurnalist (1873-1920)
Urodził się 12 lutego 1873 r. w Śniatynie. Po ukończeniu gimnazjum Kołomyjskiego wstąpił na wydział filozoficzny Uniwesytetu Lwowskiego. W 1904 r. - członek komisji i starszyna towarzystwa Sokił we Lwowie. Był aktywnym członkiem towarzystwa Mołoda Ukraina i chrześcijańsko-społecznej partii. Od 1905 r. - redaktor czasopisma Rusłan. Podczas pierszej wojny światowej - dowódca sotni, a od listopada 1914 r. - dowódca kurzenia (ukr.: kureń) Legionu Ukraińskich Strzelców Siczowych. W 1916 r. podniesiono go do godności kurzennego otamana USS. W 1916 był wzięty do niewoli przez wojska rosyjskie i do 1918 r. przebywał w obozie dla jeńców wojskowych pod Symbirskiem. Po powrocie z niewoli był w składzie Ukraińskiego Generalnego Komisariatu Wojskowego. Listopad-grudzień 1918 r. - kierownik sztabu Komendy Naczelnej UGA. Aresztowany przez bolszewików w kwietniu 1920 r. w Kijowie. Najpierw był w obozie dla jeńców wojskowych w Kożuchowie pod Moskwą, w czerwcu 1920 r. został przeniesiony do specjalnego obozu na wyspach Sołowieckich, gdzie zginął.
|
|
|
| |
Archiwum:
|
|
| Centralnyj derżawnyj istorycznyj archiw Ukrajiny, m. Lwiw |
centralne |
| Ukraina |
Lwów, Lviv |
| Część materiałów udostępniana w postaci mikrofilmów, na specjalnych zasadach pergaminy - poza pracownią naukową pod nadzorem pracownika archiwum. |
|
|
|
| |
Bibliografia:
|
|
- Jocyfińska (1785-1788) i Franciskańska (1819-1820) metryky. Perszi pozemelni kadastry Hałyczyny. Pokażczyk naselnych punktiw., Kyjiw 1965,
- Katałog pergamentnych dokumentiw Centralnogo derżawnogo istoricznogo archiwu URSR m. Lwowi, 1233-1799, Kyjiw 1972,
- Kennedy Grimsted P., Archives and Manuscript Repositories in the USSR. Ukraine and Moldavia, Book 1, Princenton, New Jersey 1988,
- Centralnyj derżawnyj istorycznyj archiw URSR u m. Lwowi. Pokazczyk wydań archiwu ta literatury pro jogo dijalnist' (1947 - 1988 rr.), Lwów 1990,
- Kupczyńskyj O., Zemski ta grodski cudowo-administratywni dokumentalni fondy Lwowa, Kyjiw 1998,
- Opys fondu, peredmowa, imennyj podażczyk, systematycznyj katałoh,
- Putiwnyk,
- Encykłopedija Ukrajinoznawstwa, Lwiw 1993, 2, 478
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
