Reconstitution of the Memory of Poland


		wróć do wyszukiwania

Tytuł:

Reichsarbeitsgemeinschaft für Heil-und Pflegeanstalten

Sygnatura:

R 96 I

Poziom opisu:

zespół

Data początkowa:

1939

Rozmiar w j.a.:

Data końcowa:

1945/1962

Rozmiar w metrach:

Język dokumentów:

niemiecki

Zawartość:

Kopie sporządzone z akt zebranych przez amerykańskie sądy wojskowe i wykorzystanych w czasie procesów norymberskich w sprawach przeciwko lekarzom niemieckim o eutanazję. Akta dot. przygotowywania, propagowania i przeprowadzania eutanazji osób psychicznie chorych, eksperymenty na chorych, przygotowywanie filmów propagandowych dla lekarzy i społeczeństwa o eutanazji, zaopatrzenie szpitali i zakładów, aparatura do elektrowstrząsów, sześć teczek z dokumentacją w sprawie uśmiercenia 37 psychicznie chorych dzieci ze szpitala w Lublińcu na Górnym Śląsku.

Dzieje przechowywania:

W trakcie gromadzenia materiałów dowodowych do procesów przeciwko lekarzom niemieckim amerykańskie sądy wojskowe zgromadziły fragmenty dokumentacji mówiącej o przygotowywaniu i dokonywaniu eutanazji w czasie II wojny światowej. Oryginały tej dokumentacji przekazane zostały do kwatery głównej wojsk USA w Ludwisburgu. Kopie tych akt przekazano w 1965 r. do Bundesarchiv w Koblencji. Po zjednoczeniu Niemiec zespół Reichsarbeitsgemeinschaft für Heil- und Pflegeanstalten został przekazany pod zarząd Oddziału Bundesarchiv Berlin Lichterfelde, gdzie jest obecnie przechowywany.

Aktotwórca:

Reichsarbeitsgemeinschaft für Heil-und Pflegeanstalten (1939-1945)

W październiku 1939 r. w ramach Akcji T 4 na zlecenie Kancelarii Führera utworzono Reichsarbeitsgemeinschaft für Heil- und Pflegeanstalten jako jedną z czterech organizacji służących przeprowadzaniu masowemu unicestwianiu osób psychicznie chorych w niemieckich zakładach i szpitalach dla psychicznie chorych. Było to gremium złożone z lekarzy rzeczoznawców oraz komisji lekarskich, które podlegało II Głównemu Urzędowi w Kancelarii Führera. Do ich zadań należało przygotowywanie całej Akcji T 4, i ewidencjonowanie i wybieranie chorych. Mimo, że plan masowego niszczenia chorych psychicznie zawieszono w sierpniu 1941 r., to jednak nadal choć na znacznie mniejszą skalę praktykowano w niemieckich szpitalach i zakładach eutanazję.

Archiwum:

Bundesarchiv Berlin Lichterfelde	centralne
Niemcy	Berlin

Bibliografia:

Granier Gerhard, Henke Josef, Oldenhage Klaus, Das Bundesarchiv und seine Bestände, Boppard am Rhein 1977, Schriften des Bundesarchivs, 10,
3 Auflage
Inventar archivalischer Quellen des NS-Staates. Die Überlieferung von Behörden und Einrichtungen des Reich, der Länder und der NSDAP, München, London, New Yor, Paris 1991, 1,
Teil 1:Reichszentralbehöden, regionale Behörden und wissenschaftlichen Hochschulen für die zehn westdeutschen Länder sowie Berlin, bearbeitet von Heinz Boberach, K G Saur.
Reichsarbeitsgemeinschaft für Heil-und Pflegeanstalten,
Inwentarz książkowy, dr Werner, Koblencja 01.07.1974
Mitscherlich Alexander, Mielke Fred, Medizin ohne Menschlichkeit. Dokumente des Nürnberger Ärzteprozesses, Frankfurt am Main 1960,
Klee E., Euthanasie im NS-Staat - Dokumente zur "Euthanasie" - Was się taten, was się wurden, 1983,1985,1986,
Schmuhl H.W., Rassenhygiene, Nationalsozialismus, Euthanasie, 1987, 182-304
Mommsen Wolfgang A., Die Nachlässe in den deutschen Archiven, Boppard am Rhein 1971, 1983, Schriften des Bundesarchivs, 1-2,


		wróć do wyszukiwania