|
| |
Tytuł:
|
|
Poczajiws'kyj czołowiczyj monastyr
|
|
|
| |
Sygnatura:
|
|
|
2098
|
|
Poziom opisu: |
zespół |
|
|
|
| |
Data początkowa:
|
|
|
|
|
| |
Data końcowa:
|
|
|
|
|
| |
Język dokumentów:
|
|
staroukraiński, cerkiewnosłowiański, polski, łaciński, rosyjski
|
|
|
| |
Zawartość:
|
|
Materiały sądu biskupskiego, listy władyków, dekrety o urządzeniu klasztoru, poszczególnych mnichów, informacje o posiadłościach ziemskich, rozprawy sądowe dot. gruntów, informacje o zbiegłych chłopach, wyciągi z ksiąg konsystorskich, rękopisy klasztorne oraz notatki dot. historii klasztoru. |
|
|
| |
Dzieje przechowywania:
|
|
Zespół napłynął w r. 1969 z filii CPAH w Charkowie (zesp. nr 843) w ilości 7 j.a. W CPAH USRR w Kijowie zespół zarejestrowano pod nr 2098. W r. 1978 w jego skład włączono 7 j.a. ułożonych z materiałów nieuporządkowanych, które napłynęły z likwidowanej w r. 1971 filii w Charkowie; w r. 1985 6 j.a., przekazanych z CBN AN USRR. |
|
|
| |
Aktotwórca:
|
|
Poczajiws'kyj czołowiczyj monastyr (XVI w.-)
Pierwszą wzmiankę o klasztorze Poczajiwskim (Wołyń) znajdujemy w źródłach piśmienniczych z 1527 r. W r. 1618 przy klasztorze założono drukarnię. W XVII wieku klasztor wielokrotnie najeżdżany przez Turków i Tatarów. Od początku XVIII wieku był podporządkowany rytuałowi wasylianów, a po powstaniu listopadowym przekazany wyznawcom prawosławia, w r. 1833 otrzymał status ławry. W okresie międzywojennym podlegał metropolicie warszawskiemu. Obecnie stawropigijna Poczajiwska Ławra jest czynnym klasztorem UPC (Diecezja Tarnopolska).
|
|
|
| |
Archiwum:
|
|
| Centralnyj derżawnyj istorycznyj archiw Ukrajiny, m. Kyjiw |
centralne |
| Ukraina |
Kijów, Kyjiw |
|
|
|
|
| |
Bibliografia:
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
