Od maja 1832 roku według „Regulaminu dla likwidacji zadłużeń majątków skonfiskowanych powstańcom” w guberni kijowskiej, wołyńskiej, podolskiej, grodnieńskiej, wileńskiej, mińskiej, witebskiej i mohylewskiej były uttworzone specjalne tzw. komisje likwidacyjne. Były utrzymywane z pieniędzy pochodzących z majątków skonfiskowanych i były podporządkowane Senatowi. Zgodnie z uchwałą z 4 października 1832 roku majątki osób, które uczestniczyły w powstaniu i wyjechały za granicę przechodziły na własność państwowej. Zgodnie z kolejną uchwała z 4 października 1834 roku uczestnikom powstania listopadowego, którzy uciekli za granicę zakazano wjazdu do Rosji, a ich majątki ulegały ostatecznej konfiskacie. Komisja podolska zaprzestała swoją działalność 4 kwietnia 1836 roku.